Παρέα με τους μικρούς μας φίλους!

0
864
Εκτύπωση Εκτύπωση
1 αστέρι2 αστέρια3 αστέρια4 αστέρια5 αστέρια (καμία αξιολόγηση προς το παρόν)
Loading...

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012… Το πρόγραμμα της Χριστιανικής Φοιητικής Δράσης έγραφε: Επίσκεψη Αγάπης στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγλαΐα Κυριακού”

Αγχωμένη στη σκέψη της επερχόμενης εξεταστικής και μπλεγμένη στο λαβύρινθο των μαθημάτων όπως οι περισσότεροι φοιτητές την περίοδο αυτή, σκέφτηκα για μια μόνο στιγμή να μη συμμετέχω σ’αυτήν την εξόρμηση αγάπης! Όμως έσπευσε να μου απαντήσει η ανάμνηση της τελευταίας μας επίσκεψης στο ίδιο νοσοκομείο

Έτσι, την Παρασκευή κατά τις 5:00μ.μ. μια μικρή ομάδα φοιτητριών της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης Αθηνών πλαισιώσαμε με τις χαρούμενες φωνές μας την είσοδο του νοσοκομείου. Η ομάδα αυξήθηκε ταχύτατα και αφού κουρδίσαμε τα οργανά μας ξεκινήσαμε να σκορπάμε νότες στους διαδρόμους του νοσοκομείου. Οι αντιδράσεις των μικρών χαριτωμένων ασθενών αλλά και των συνοδών τους ήταν δώρο κατά πολύ πολυτιμότερο από την δική μας προσφορά. Σύντομα τα παιδιά μάς συνόδευαν είτε τραγουδώντας, είτε χτυπώντας παλαμάκια, είτε ακόμα κάποια χορεύοντας με τις νοσοκόμες!Έτσι, ο ενθουσιασμός μας μεγάλωνε κατά αντιστοιχία με τον δικό τους.
Καθώς η εξόρμησή μας πλησίαζε στο τέλος της αφήνοντάς με πλημμυρισμένη από ευχαρίστηση, μια ακόμα έκπληξη μας περίμενε στην έξοδο… Η υπάλληλος ασφαλείας του νοσοκομείου που στεκόταν στην πόρτα μας ζήτησε χαριτολογώντας να τραγουδήσουμε και στην ίδια που στερήθηκε τη χαρά να μας απολαύσει! Η επιθυμία της αποτέλεσε διαταγή για εμάς που εξακολουθούσαμε να σιγοτραγουδάμε και σχηματίζοντας έναν κύκλο γύρω της, της αφιερώσαμε ένα τραγουδάκι ακόμα!

Κάπως έτσι,τόσο ευλογημένα ολοκληρώθηκε κι αυτή η επίσκεψή μας στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγλαΐα Κυριακού” ή, καλύτερα για εμάς, η ευκαιρία ανεφοδιασμού μας με ανείπωτη χαρά και επαύξησης δοξολογίας προς τον Κύριο! Φυσικά, δεν παραλείψαμε να ανανεώσουμε το ραντεβού μας με το Νοσοκομείο που αγαπάμε και τόσο θερμά μας αγκαλιάζει το συντομότερο δυνατό!

 Μ.Γ.Φ.

Μια σύντομη αναδρομή σε όσα ζήσαμε:

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ