«Γαλιλαία των εθνών…»

0
1876
Εκτύπωση Εκτύπωση
1 αστέρι2 αστέρια3 αστέρια4 αστέρια5 αστέρια (καμία αξιολόγηση προς το παρόν)
Loading...

Ήταν συνήθεια στους Ιουδαίους να μην επιτρέπεται σε ραββίνο, δηλαδή διδάσκαλο του Μωσαϊκού νόμου, να κηρύττει δημόσια προτού κλείσει το 30ό έτος της ηλικίας του. Τη συνήθεια αυτή ακολουθώντας και ο Κύριος Ιησούς έμεινε στην αφάνεια και την ιδιωτική ζωή μέχρις ότου έγινε 30 χρόνων, οπότε και βαπτίσθηκε στον Ιορδάνη από τον Πρόδρομο.

Αργότερα, όταν ο Ιωάννης κλείσθηκε στη φυλακή από τον Ηρώδη Αντίπα, τότε πλέον ήταν ο κατάλληλος καιρός για τη δημόσια δράση του Χριστού.

Ο Κύριος διάλεξε ως κέντρο της δράσεώς Του τη Γαλιλαία. Όχι όμως τη Ναζαρέτ, όπου είχε μεγαλώσει, διότι εκεί δεν είχε γίνει δεκτός από τους συντοπίτες Του – μάλιστα κάποτε επιχείρησαν να τον γκρεμίσουν εκεί σε κάποια χαράδρα – αλλά μία άλλη πόλη, την Καπερναούμ, που βρισκόταν δίπλα στη λίμνη Γεννησαρέτ, στα σύνορα των παλαιών φυλών Ζαβουλών και Νεφθαλείμ.

Και μ’ αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώθηκε παλαιά προφητεία του Ησαΐα, που έλεγε: «Γη Ζαβουλών και γη Νεφθαλείμ, οδόν θαλάσσης, πέραν του Ιορδάνου, Γαλιλαία των εθνών, ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα, και τοις καθημένοις εν χωρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς».

Από τότε λοιπόν ο Κύριος άρχισε να κηρύττει συστηματικά και να λέει τα λόγια που έλεγε και ο Πρόδρομος: «Μετανοείτε· ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών».

* * *

«Γαλιλαία των εθνών…»

Είχε πάρει το όνομα αυτό, διότι στην περιοχή αυτή από τους αρχαίους χρόνους ήταν εγκατεστημένοι πληθυσμοί διάφοροι, διαφορετικοί μεταξύ τους στη γλώσσα, φυλή, έθνος, θρησκεία. Μια πανσπερμία ανθρώπων, που μάλιστα είχε ενισχυθεί από την αθρόα μετακίνηση πληθυσμών από τη Βαβυλώνα στην Παλασιτίνη, όταν το 722 π.Χ. το βόρειο κράτος του Ισραήλ διαλύθηκε από τον Ασσύριο βασιλιά Σαργών. Τότε μάλιστα είχε επικρατήσει σ’ εκείνα τα μέρη και μια νεφελώδης, συγκρητιστικού τύπου θρησκεία. Ένα ομοίωμα θρησκείας.

Σ’ αυτά τα μέρη διάλεξε ν’ απλώσει το σωτήριο έργο Του ο Χριστός. Κι όλος αυτός ο λαός, ο διασπασμένος μέσα στην πολυμέρειά του και χαμένος στα σκοτάδια της πλάνης, είδε φως. Φως μεγάλο. Τον Χριστό!

* * *

«Γαλιλαία των εθνών…»

Μήπως βλέπετε κάποια αντιστοιχία με την κοινωνία που ζούμε, που ζείτε; «Γαλιλαία των εθνών» τότε. «Κοινωνία της παγκοσμιοποίησης» τώρα. Εποχή δυναμικών αλλαγών, μαζικής διακίνησης προσώπων, αγαθών, ιδεών. Εποχή συγκρητισμού.

Και τα ζείτε όλα αυτά καθημερινα:

ðΣτις τάξεις του σχολείου σας, που η σύνθεσή τους βασίζεται στη συνύπαρξη μαθητών διαφόρων εθνικοτήτων

ðΣτα Μ.Μ.Ε. με τα τηλεοπτικά παράθυρα να συγκεντρώνουν στην ίδια οθόνη πρόσωπα και τις απόψεις τους από κάθε σημείο του πλανήτη

ðΣτους χώρους του διαδικτύου με τα chat rooms και τις λίστες των ηλεκτρονικών διευθύνσεων

ðΣτους δρόμους της πόλης σας, στα γήπεδα, στα αστικά, όπου ένα πλήθος ανθρώπων αδιάκοπα τρέχει, σπρώχνεται, φωνάζει, συνωστίζεται…

Τρέχει! Κινείται, υπερκινείται, και εν τούτοις… κάθεται! Κάθεται στο σκοτάδι της άγνοιας, στη μαυρίλα της αμαρτίας, στη σκιά του θανάτου….

Και ζητά να δει φως. Φως!

Είναι τυχαίο ότι ο Χριστός διάλεξε τη «Γαλιλαία των εθνών» για να αρχίσει τη δημόσια δράση Του;

Είπαν ότι ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας της Ορθοδοξίας. Ο Χριστός έχει τους τρόπους να φωτίσει και σήμερα όλο αυτό το πλήθος των ανθρώπων. Για μας άλλο είναι το ζητούμενο.

Είναι ότι ο κόσμος συναντά τον Χριστό στα πρόσωπα των δικών Του. Ταυτίζει την αλήθεια της πίστεως με τη ζωή των χριστιανών. Μια ζωή χλιαρή, πλαδαρή, θολή πνευματικά, συμβιβασμένη, καταντά και την πίστη καθυβρισμένη. Περισσότερο από κάθε άλλοτε υπάρχει σήμερα ανάγκη από γνήσια ζωή, ζωή ανόθευτη από κάθε κοσμικό επίχρισμα.

Και η ευθύνη αυτή πέφτει κυρίως σε σας. Εσείς έχετε το χρέος και συνάμα το προνόμιο να «φαίνεσθε ως φωστήρες εν κόσμω». Να λάμπετε σαν φωτεινά αστέρια μέσα στους δρόμους της κοινωνίας. Αν είσαι χριστιανός, να ξέρεις ότι τα μάτια των άλλων θα πέφτουν πάνω σου. Και το δικό σου πρόσωπο πρέπει να είναι φωτεινό, καθαρό. Η διαγωγή σου ακέραιη, τα λόγια σου συνετά, η συμπεριφορά σου άμεμπτη. Όπου κι αν βρίσκεσαι: στην αίθουσα του σχολείου ή στο προαύλιο, στο φροντιστήριο ή στο δρόμο, στο γυμναστήριο, στο αστικό, η ζωή σου να είναι κρυστάλλινη. Η παρουσία σου να παραπέμπει στην παρουσία του Χριστού. Ο Χριστός να εμφανίζεται στον κόσμο μέσω της δικής σου ύπαρξης.

Μέσα στη σύγχρονη «Γαλιλαία των εθνών», στην παγκόσμια γειτονιά μας, ο Χριστός θα στέλνει το φως Του κι μέσα από τα πρόσωπα των δικών Του.

Θέλεις να είσαι ένας απ’ αυτούς.

(Αναδημοσίευση από το περιοδικό «Προς την Νίκην»)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ