Loading...
Χαιρετισμός του εκπροσώπου των φοιτητών στην τελετή του Αγιασμού που έγινε στο Πανεπιστήμιο Πατρών (5.11.08)
Πανοσιολογιώτατε εκπρόσωπε του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας,
κ. καθηγητές
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Η έναρξη της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς αποτελεί την αφορμή της εδώ συνάξεώς μας. Μετά τη θερινή ανάπαυλα, ρίχνουμε και πάλι όλες μας τις δυνάμεις στον αγώνα για την κατάκτηση της γνώσεως· για την ανίχνευση της επιστημονικής αλήθειας και την ερμηνεία των τεχνολογικών επιτευγμάτων.
Ο αγώνας αυτός είναι, δίχως αμφιβολία, δύσκολος και ο δρόμος τραχύς. Δεν είναι λίγες, άλλωστε, οι φορές που ο καθένας από εμάς θα έχει συλλάβει τον εαυτό του να δειλιάζει μπροστά στην έλευση μιας αποτυχίας ή να αποκάμνει μπροστά στην εμφάνιση μιας δυσκολίας ή ενός προβλήματος. Γι’ αυτό, συγκεντρωθήκαμε όλοι σήμερα εδώ για να ζητήσουμε βοήθεια και στήριξη. Όχι από τους δασκάλους μας, που αφειδώλευτα μας την προσφέρουν· ούτε από τους συναδέλφους μας, που αγόγγυστα μας την χαρίζουν.
Αλλά από Εκείνον, που είναι ο «Ων και ο Ερχόμενος», που κινεί με την πνοή Του τα σύμπαντα και ταράσσει με ένα νεύμα Του τους ουρανούς.
Ίσως κάποιοι να απορήσουν με το κίνητρο αυτής της πρωτοβουλίας· άλλοι, πάλι, ενδέχεται να τη θεωρήσουν αταίριαστη με το χώρο του πανεπιστημίου και ασύμβατη με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της εποχής. Πώς μπορεί, ίσως διερωτηθούν, να συνταιριάξει ο ορθολογισμός που, εξ ορισμού, χαρακτηρίζει την επιστημονική έρευνα με την εκζήτηση της θεϊκής ευλογίας; Πώς μπορεί να συμβαδίσει η λογική της επιστήμης με την αλήθεια του Θεού και την εμπειρία της παρουσίας Του;
Κι όμως, όλα αυτά δεν είναι τόσο αταίριαστα όσο φαίνονται. Πλέον είναι κοινή πίστη ότι η επιστήμη και η θρησκεία δεν κινούνται αναγκαίως σε τροχιά συγκρούσεως. Αντιθέτως, πολλά σύγχρονα επιστημονικά ευρήματα επαληθεύουν τις απαντήσεις της ορθόδοξης θρησκείας σχετικώς με την ύπαρξη του Θεού και τη δημιουργία του ανθρώπου.
Εμείς, η χριστιανική φοιτητική νεολαία, δεν ήρθαμε σήμερα εδώ για να ζητήσουμε την ψήφο της προτιμήσεώς σας. Αλλά, ήρθαμε
για να συνενώσουμε τις προσευχές μας·
να συντονίσουμε τους κτύπους της καρδιάς μας στους ρυθμούς της θεϊκής παρουσίας·
να απευθυνθούμε, με μια ψυχή, σε Εκείνον που δεν ανακαλύπτεται ως γνώση και πείραμα, αλλά αποκαλύπτεται ως εμπειρία και βίωμα,
και να Τον παρακαλέσουμε να συντροφέψει, και τούτη τη χρονιά, τους ευσεβείς πόθους μας, τις φιλόχριστες προσπάθειές μας, τις μυστικές μας ανησυχίες.
Δεν θα ήθελα να σας κουράσω περισσότερο. Τελειώνοντας, θα ήταν παράλειψή μου να μην εκφράσω, εκ μέρους όλων των διοργανωτών, τις θερμές μας ευχαριστίες αφενός προς τον κ. Πρύτανη για την ευγενική παραχώρηση του φιλόξενου αυτού χώρου, που στεγάζει σήμερα την ευλογημένη αυτή ευκαιρία, και αφετέρου προς όλους εσάς που ανταποκριθήκατε στην πρόσκλησή μας…
