Η ωφέλεια των πειρασμών

Δίψασε για τον Χριστό, για να σε μεθύσει με την αγάπη του. Κλείσε τα μάτια σου από τις τέρψεις της ζωής, για να καταξιωθείς από τον Θεό να βασιλεύει στην καρδιά σου η ειρήνη του. Εγκρατεύου από τα πράγματα του κόσμου τούτου, τα οποία βλέπουν οι οφθαλμοί σου, για να καταξιωθείς της πνευματικής χαράς.

Εάν τα έργα σου δεν άρεσαν στον Θεό, μη ζητήσεις απ’ αυτόν χαρίσματα για να μη γίνεις πειραστής του Θεού. Όπως είναι η διαγωγή και η πολιτεία σου έτσι να είναι και τα αιτήματά σου. Διότι είναι αδύνατο κάποιος που είναι συνδεδεμένος με τα γήινα να επιζητεί τα επουράνια και αταίριαστο αν ζητεί τα θεία ο ασχολούμενος με τα κοσμικά και μάταια, επειδή κάθε ανθρώπου η επιθυμία φανερώνεται με τα έργα του και εκείνα τα πράγματα που φροντίζει ιδιαιτέρως γι’ αυτά αγωνίζεται και στην προσευχή του.

Γίνε ελεύθερος κατά τη γνώμη και ας είσαι συνδεδεμένος στο δεσμό του σώματος και δείξε την ελευθερία της υπακοής σου για τον Χριστό.

Γίνε φρόνιμος κατά την πραότητά σου για να μην κλαπείς από τους δαίμονες. Αγάπησε την ταπείνωση σε όλα τα έργα σου, για να σωθείς από τις άγνωστες παγίδες του εχθρού, που βρίσκονται πάντοτε εμπρός στο δρόμο των ταπεινών.

Μη αποστρέφεσαι τις θλίψεις, διότι δι’ αυτών εισέρχεσαι στην επίγνωση της αλήθειας και μη φοβηθείς τους πειρασμούς, διότι δι’ αυτών θα βρεις πολύτιμα αγαθά.

Να προσεύχεσαι να μην εισέλθεις στους ψυχικούς πειρασμούς, αλλά να ετοιμάζεσαι στους σωματικούς με όλη σου τη δύναμη, διότι χωρίς αυτούς δεν μπορείς να πλησιάσεις τον Θεό επειδή μέσα σ’ αυτούς βρίσκεται η θεία ανάπαυση. Όποιος αποφεύγει τους πειρασμούς αποφεύγει την αρετή και εννοούμε όχι τους πειρασμούς των επιθυμιών και της φιλαυτίας, αλλά τους πειρασμούς των θλίψεων.

Τους πειρασμούς του σώματος ετοιμάσου να υποδεχτείς ολόψυχα και με όλο σου το είναι πολέμησε μ’ αυτούς και τα μάτια σου γέμισέ τα με δάκρυα για να μη φύγει από κοντά σου ο φύλακας άγγελος σου.

Χωρίς τους πειρασμούς η πρόνοια του Θεού δεν φαίνεται και είναι αδύνατο να αποκτήσεις την παρρησία προς τον Θεό και δεν θα αξιωθείς τη σοφία, του πνεύματος. Ακόμη ούτε τον θείο πόθο στη ψυχή σου θα αισθανθείς, διότι πριν από τους πειρασμούς, ως ξένος ο άνθρωπος προσεύχεται στον Θεό.

Όταν ο ανθρωπος εισέλθει σε πειρασμούς για την αγάπη του Θεού και δεν φοβηθεί ούτε υποχωρήσει, τότε αισθάνεται σαν να έχει υποχρεωμένο τον Θεό και θεωρείται γνήσιος φίλος του, διότι για το θέλημά Του πολέμησε τον εχθρό του και τον νίκησε.