- Χριστιανική Φοιτητική Δράση - https://xfd.gr -

Γρηγορείτε!

Πασχίζουμε να σώσουμε τη φύση, μα εκαυματίσθη η γη. Ζητήσαμε να εκμηδενίσουμε με την τεχνολογία τις αποστάσεις κι απομείναμε μόνοι και άφιλοι. Χτίζουμε το νέο σχολείο, ένα σχολείο χωρίς τοίχους, και η παιδεία μας απαξιώνεται ολοένα και περισσότερο. Διαδηλώνουμε με πάθος για δικαιοσύνη και δικαιώματα κι άθελά μας στηρίζουμε άδικες κοινωνικές δομές. Ανησυχούμε για τα εθνικά μας δίκαια και συνεχίζουμε το λήθαργο, για να περάσει ο εφιάλτης. Καταδικάζουμε τις ηθικές αναστολές και μας καταδιώκει το εσωτερικό κενό. Κι ίσως κάποτε, μόνο όταν μικραίνει το βαλάντιο, πέφτουμε σε συλλογή… ταλαίπωροι εμείς σε καιρούς ζοφερούς…

Η αποκαλυπτική εποχή μας καλεί σε αγρυπνία. Θα έγραφε και σ’ εμάς με την πένα του ο Απόστολος Παύλος:

Γρηγορεῖτε,
στήκετε ἐν τῇ πίστει,
ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε.
(Α’ Κορ. ιστ’ 13)

Γρηγορείτε! Μην καθεύδετε άλλο! Στερεωθείτε! Μη σας εμπαίζουν τα κύματα της απιστίας και της διαφθοράς. Ανδρίζεσθε κι αντισταθείτε! Το κακό είναι τόσο θρασύδειλο… Γίνετε ρωμαλέοι και στιβαροί! Μη σας παγιδεύει η λύπη και η απογοήτευση. Μη σας θαμπώνει η λάμψη της τεχνοκρατίας. Μη σας δελεάζουν τα θέλγητρα της κατανάλωσης. Μη σας αποκαρδιώνει ο κατακλυσμός των κατασκευασμένων ειδήσεων. Μη σας καταπτοούν τα φόβητρα του κόσμου.

Γρηγορείτε!

Να μείνουν άγρυπνα τα όνειρά σας κι ακηλίδωτη η ψυχή σας. Να φράξετε με τα χέρια σας τα μονοπάτια της απώλειας. Να οργώσετε με τα πόδια σας την άγονη γη. Να καλέσετε με το στόμα σας τους αδερφούς σε συστράτευση. Ν’ ανακουφίσετε με την πονετική καρδιά σας τις ανοιχτές και κρυφές πληγές των παιδιών. Μετατρέψτε όλους τους πνευματικούς θησαυρούς μας σ’ ευλογημένο ψωμί. Και μοιράστε το σ’ όλους. Τίποτα δεν πάει χαμένο. Και να δέεσθε αδιαλείπτως να μας δοθεί το θείο έλεος. Αν λυγίσουμε προσευχόμενοι τα γόνατα και τις καρδιές, θα κερδίσουμε τη μάχη!

Γρηγορείτε!

Γιατί τη μικρή ζωή μας εμείς θα τη ζήσουμε ή εμείς θα τη χάσουμε. Το δρόμο μας εμείς θα τον περπατήσουμε. Τις αποτυχίες ή τις επιτυχίες σ’ εμάς θα τις εγγράψει η ζωή. Αναζητήστε το χαμένο καιρό. Κι αρχίστε σήμερα, τώρα όχι αύριο. Όλοι φυλάμε Θερμοπύλες. Ίσως δεν θα γράψουμε όλοι ιστορία. Μα θα γραφούν οι συνέπειες της ζωής μας.

Κι αν είμαστε αδύνατοι, κι αν αυτό που επιχειρούμε φαίνεται αδύνατο να γίνει, τους αδύνατους ο Κύριος τους κάνει δυνατούς και τα αδύνατα παρ’ ανθρώποις τα κάνει ο Θεός δυνατά. Γι’ αυτό δεν δειλιάζει ο αγωνιστής. Γι’ ατό δεν ραγίζει μέσα του η ευσέβεια κι η ελπίδα. Ο αγωνιστής, μακριά απ’ την αλαζονεία, έχει μέσα του το φως. Και το φως δεν είναι για να κρύβεται. Η λαμπάδα καίγεται κι αφήνει το φως της να διεισδύει παντού. Αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς, ποιος τότε θα γίνει φως για τον κόσμο;

Γρηγορείτε!”: Σύνθημα ακαδημαϊκού έτους 2010-11

Περιοδικό “Η Δράσις μας”, Νοέμβριος 2010