Ο άγιος Γεώργιος ο νεομάρτυς, ο εξ Ατταλείας της Μικράς Ασίας

0
1421
Εκτύπωση Εκτύπωση
1 αστέρι2 αστέρια3 αστέρια4 αστέρια5 αστέρια (καμία αξιολόγηση προς το παρόν)
Loading...

Δέχθηκε και ήπιε πικρό ποτήριο φρικτών πόνων από μαρτύρια σαν και εκείνα των αγίων μαρτύρων της πρώτης Εκκλησίας. Του τοποθέτησαν στο κεφάλι πυρακτωμένο σκεύος, «αγγείο», και περιέλουσαν το σώμα του με καυτό λάδι. Ο Άγιος δόξαζε τον Θεό. Και απαντούσε στους δημίους του: «Όσα βάσανα και τιμωρίες μου βάζετε, τόσα βραβεία και στεφάνους μου ετοιμάζετε στην αιώνια ζωή».

Τελικά εξεδόθη και η διαταγή: Ο περιφρονητής του Αλλάχ Γεώργιος να κρεμασθεί όπως οι κακούργοι. Ο μάρτυρας επιθυμούσε βαθιά να ενωθεί με τον Χριστό πριν αναχωρήσει για τον ουρανό. Γι’ αυτό ευσεβείς Χριστιανοί του έφεραν κρυφά τα Άχραντα Μυστήρια και κοινώνησε με πολλή ευλάβεια. Την παραμονή του θανάτου του ο Γεώργιος ξαγρύπνησε προσευχόμενος και παρακαλώντας τον Θεό να τον αξιώσει να «τελειώσει καλά» τον δρόμο του μαρτυρίου.

Και την επόμενη ημέρα, Σάββατο 25 Ιουνίου 1823, οδήγησαν τον μάρτυρα σε κεντρικό μέρος της Κρήνης, στη συνοικία Λαζούµη. Εκεί κάτω από την υψωμένη αγχόνη στον τοίχο της οικίας του ευγενούς Φαρµακέως Παντελάκη, οι αλλόθρησκοι προσπάθησαν για τελευταία φορά να κάμψουν το φρόνημα του Αγίου με νέες υποσχέσεις και ταξίματα. Μάταια όμως. Ο μάρτυρας αφού ύψωσε το βλέµµα του προς την Ανατολή, βύθισε τη σκέψη του στον κόσμο του Παραδείσου και ψελλίζοντας την τελευταία του προσευχή — «Μνήσθητί µου, Κύριε…» — παρέδωσε με ειρήνη την ψυχή του στον Κύριο.

Τρεις συνεχόμενες νύχτες οι φύλακες Αγαρηνοί έβλεπαν το αιωρούμενο νεκρό σώμα του μάρτυρος πλημμυρισμένο από φως και έναν ιερέα όρθιο να το θυμιατίζει. Το θέαμα αυτό δημιούργησε νέα έκρηξη θυμού και οργής. Με νέα εντολή του Τούρκου δικαστή το σώμα το παρέλαβαν φανατισμένοι Εβραίοι, για να το σύρουν στους δρόμους της πόλεως. Και έπειτα αργά τη νύχτα το καταπόντισαν στη θάλασσα στα ανοικτά του λιμανιού.

Το τίμιο λείψανο του μάρτυρος το περισυνέλλεξε ο Ηλίας Σκλαβούνος, κυβερνήτης ενός πλοιαρίου. Το έφερε στη Ρωσία, όπου και κηδεύθηκε ο νεομάρτυς Γεώργιος με τιμές.

Η ζωή του Νεοµάρτυρός µας Γεωργίου πέρασε από περιπέτεια, κλυδωνισμό και άρνηση της πίστεως. Η αγάπη όμως του Θεού τον κατεδίωξε και τελικά τον έσωσε. Τον ανέδειξε άγιό του, τιμημένο και ένδοξο Νεομάρτυρα της Τουρκοκρατίας. Ας δοξάσουμε τον πάνσοφο Θεό µας για τους τρόπους που χρησιμοποιεί προκειμένου να οδηγήσει κοντά του τα αποστατημένα παιδιά του. Ας αγρυπνούμε και ας προσέχουμε… Και αν κάποιος από µας κάποτε — από αδυναμία — απομακρυνθεί λίγο ή πολύ από κοντά του, ας μην αντιδρά στις επισκέψεις της αγάπης του. Όλοι ας επιστρέφουμε το γρηγορότερο πίσω στην αγκάλη του βαδίζοντας τον δρόμο της μετανοίας μένοντας «πιστοί άχρι θανάτου», όπως ο άγιος Γεώργιος ο Νεοµάρτυς από την Αττάλεια.

Ο Σωτήρ, 1980, 1981

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ