Διαχρονική αξία η πασχαλινή εκδρομή της Χ.Φ.Δ. Θεσσαλονίκης. το ρολόι είχε δείξει ήδη 8:30, ώρα που είχαμε δώσει ραντεβού για την αναχώρησή μας. Φετινός προορισμός: Πελοπόννησος. η ελαφρά βροχόπτωση δεν πτόησε τον ενθουσιασμό μας, ο οποίος εντεινόταν στο αντίκρισμα των θαυμαστών τοπίων και αξιοθέατων όλης της διαδρομής.
Η πρώτη μέρα, μάς βρήκε στην Αθήνα, όπου επισκεφτήκαμε το εντευκτήριο των Αθηνών, συνομιλήσαμε με τους αδελφούς, παίξαμε και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στο οικοτροφείο τους, όπου δειπνήσαμε και κοιμηθήκαμε, ώστε να εξασφαλίσουμε δυνάμεις για τη συνέχεια του προορισμού μας.
Η επόμενη μέρα μας βρήκε καθ’οδόν για Διακοφτό, όπου μας περίμενε ο γνωστός σε όλους “Οδοντωτός“ με την υπέροχη διαδρομή μέχρι τα Καλάβρυτα. Περάσαμε μέσα από φυσικά τούνελ πάνω από ρυάκια και ποτάμια και θαυμάσαμε το ανοιξιάτικο τοπίο της περιοχής. Επόμενος σταθμός μας δύο Μοναστήρια τεράστιας εθνικοθρησκευτικής αξίας για την πατρίδα μας. Πρώτα επισκεφτήκαμε το Μέγα Σπήλαιο που βρίσκεται σκαρφαλωμένο στα 924μ. υψόμετρο. Προσκυνήσαμε μια από τις τρεις εικόνες της Παναγίας φιλοτεχνημένη από τον άγιο ευαγγελιστή Λουκά και πήραμε αγίασμα από το σημείο που βρέθηκε θαυματουργικά η εικόνα. Έπειτα επισκεφθήκαμε το ιστορικό μοναστήρι της Αγίας Λαύρας όπου το 1821 ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε τα όπλα των αγωνιστών της Επανάστασης. Μεταξύ άλλων επισκεφτήκαμε και το εκκλησάκι όπου έλαβε χώρα η έναρξη της Παλιγγεννεσίας. Το απόγευμα επιστρέψαμε στα Καλάβρυτα όπου αποδώσαμε φόρο τιμής στους νεκρούς κατοίκους της πόλης, θύματα της Ναζιστικής Κατοχής.
Την Παρασκευή, ανήμερα της Ζωοδόχου Πηγής εκκλησιαστήκαμε στο χωριό Μαγούλα όπου πανηγύριζε η τοπική εκκλησία. Στο τέλος της Ακολουθίας πραγματοποιήσαμε εξόρμηση του περιοδικού μας που έτυχε θετικής ανταπόκρισης από το εκκλησίασμα. Ακολούθησε περιήγηση στην καστροπολιτεία του Μυστρά, περιοχή γεμάτη βυζαντινές εκκλησίες και ιστορικά κτίσματα που φανερώνουν ένα ένδοξο παρελθόν.
Σειρά είχε ένα από τα εντυπωσιακότερα σπήλαια του κόσμου, το Σπήλαιο του Διρού, όπου μας ενθουσίασε η εν πλω ξενάγηση. Το βράδυ φτάσαμε στην Καλαμάτα όπου και μας υποδέχτηκαν με πολύ χαρά οι υπεύθυνοι στην Γ.Ε.Χ.Α. και μας πρόσφεραν ένα υπέροχο δείπνο.
Σάββατο 21 Απριλίου. Μετά το πλούσιο πρωινό επισκεφτήκαμε το “Αλεξανδράκειο” γηροκομείο της Μητρόπολης όπου προσπαθήσαμε να προσφέρουμε λίγες στιγμές χαράς στους γέροντες που διαμένουν εκεί. Το μεσημέρι πραγματοποιήσαμε μια υπέροχη βαρκάδα στο νησί της Πρώτης όπου μας περίμενε ο γέροντας του τοπικού μοναστηριού. Το απόγευμα ταξιδέψαμε στο προσκύνημα της Αγίας Θεοδώρας Βάστας, εκκλησάκι στη στέγη του οποίου θαυματουργικά στηρίζονται 17 πλάτανια! Επιστρέψαμε κουρασμένοι για μια τελευταία βόλτα στη προκυμαία της Καλαμάτας.
Την Κυριακή, μετά τον εκκλησιασμό, ξεκινήσαμε για το δρόμο της επιστροφής στη Θεσσαλονίκη. Τελευταίες στάσεις κάναμε στη ΓΕΧΑ Τριπόλεως και στο αγίασμα της Αγίας Παρασκευής στα Τέμπη για ολιγόλεπτη ξεκούραση.
Κοινότυπες λέξεις και φράσεις που χαρακτηρίζουν συνήθως μία νεανική εκδρομή είναι: «τέλεια», «έχασες», «συναρπαστικά», «φοβερά», «υπέροχα» κ.λπ. Δεν θέλω να πρωτοτυπήσω αποδίδοντας ένα χαρακτηρισμό στο ταξίδι μας, ούτε και αυτός είναι ο σκοπός μου. Αλλά θέλω να πω κάτι για άλλη μια φορά και να το ακούσει κάθε ψυχή που λαχταράει να ζήσει το Χριστό, κάθε ψυχή που αναζητάει την ειλικρίνεια στα πρόσωπα των ανθρώπων και κάθε ψυχή που ελπίζει. «Σε ευχαριστώ, Θεέ μου.»