[50 χρόνια ΧΦΔ – Θεσ/νίκη] Η δράση της “Δράσεως” στο Πανεπιστήμιο

0
937
Εκτύπωση Εκτύπωση
1 αστέρι2 αστέρια3 αστέρια4 αστέρια5 αστέρια (καμία αξιολόγηση προς το παρόν)
Loading...

Η σύντομη ομιλία από τον κ. Μαρία Πανουργιά–Σκόνδρα, φιλόλογο, με τίτλο “Η δράση της “Δράσεως” στο Πανεπιστήμιο” στην κεντρική εκδήλωση για την επέτειο των 50 χρόνων από την ίδρυση της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, 28.11.2010.

Πενήντα χρόνια εὐλογία Θεοῦ! Πενήντα χρόνια ἡ δράση τῆς Δράσεως στό Πανεπιστήμιο! «Κύριε, καί ἄν σέ ὅλα τά ἅγια καί τά ἱερά μᾶς ἔβαλες, δικό μας τίποτα. Ἦταν μέ τή δική Σου χάρη ἡ δράση μας…»! Γι’ αὐτό, πολύ ταπεινά ὁμολογοῦμε τό ἀτέλειωτο θαῦμα Σου στήν ἀνεπαρκῆ δράση τῆς φοιτητικῆς μας ζωῆς, τήν ὁποία Ἐσύ τόσο θαυμαστή ἀναδείκνυες…

Πρίν ἀπό τήν ἔναρξη τῶν μαθημάτων, ἔφτανε ἡ πρόσκληση γιά τή συνάντηση τῶν Ὑπευθύνων στίς Σχολές. Σ’ αὐτή, τά σεβαστά μας πρόσωπα ἀναθέρμαιναν τό ἀγωνιστικό φρόνημα στίς καρδιές:

«Παιδιά, μέ ζῆλο τόν ἀγῶνα γιά τίς σπουδές σας, “Τέλειοι γίνεσθε”. Καί γιά τήν ψυχή σας, “Ἅγιοι γίνεσθε”. Καί γιά “τήν ὑπόθεση τοῦ Χριστοῦ” στίς Σχολές σας, “Ἀπόστολοι γίνεσθε”. Μή μείνουν χωρίς Χριστό οἱ Συμφοιτητές σας. Ρῖξτε τά σωσίβια τῆς Πίστεως νά κρατηθοῦν τά παιδιά Του. Μέ αὐτή τήν ἔγνοια νά ζεῖτε. Μήν ἀγγίξει ἡ άδιαφορία τά νειᾶτα σας. Ἐξ ἄλλου, δέ σᾶς ἔχει ἀνάγκη ὁ Παντοδύναμος. Τιμή σας, πού σᾶς ἐμπιστεύεται. Δῶστε Του μέ ὑπέρβαση, τά χαρίσματά σας, γιά νά τά ἐξαγιάσει. Καί κρῦψτε τα συγχρόνως μέ ταπείνωση, γιά νά προβάλλεται Ἐκεῖνος…»! Ἔτσι μᾶς ἐκπαίδευες, φωτισμένη Μάνα, ἀείμνηστη Παρασκευή Βαΐτση…

Χείμαρρος οἱ συμβουλές καί οἱ ὁδηγίες, ὑπό τό φῶς τοῦ Εὐαγγελίου, χωρίς ἴχνος ἰδιοτέλειας. «Ὅλα γιά τή δόξα τοῦ Χριστοῦ»! Κι ὕστερα ἕτοιμα τά προγράμματα καί οἱ ἀνακοινώσεις μέ αἴσθημα εὐθύνης, συνεργασίας καί ὑπακοῆς, μέ πνεῦμα ἐργατικότητας, ἐφευρετικότητας καί θερμῆς προσευχῆς. Ἕτοιμες οἱ ὁμάδες. Ἕτοιμες οἱ καρδιές. Μέ τήν εὐχή τοῦ Πνευματικοῦ μας ἡ δράση ἀρχίζει. – Κύριε Ἰησοῦ, Θεέ τοῦ Δημητρίου, βοήθησέ μας…

ΠΡΩΤΗ ΜΟΡΦΗ ΔΡΑΣΕΩΣ: Ἡ διάδοση τοῦ περιοδικοῦ, «Ἡ Δρᾶσις μας». Μιά φορά τό μῆνα, γιά μιά σχεδόν ἡμέρα, στίς εἰσόδους τῶν Σχολῶν μέ πίστη, μέ τίς ἀγκαλιές φορτωμένες περιοδικά καί τά πρόσωπα ὁλόχαρα. «Ἐν μέσῳ δέ ὁ Ἰησοῦς». Εὐλογεῖ καί καλεῖ. Ἄλλοι Τόν προσεγγίζουν καί ἄλλοι Τόν ἀποφεύγουν. Ὁ Λυτρωτής «σημεῖον ἀντιλεγόμενον»…! Ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη τῆς Πανεπιστημιουπόλεως ἡ ἴδια ἰαχή: – Χριστιανικό Φοιτητικό Περιοδικό, «Ἡ Δρᾶσις μας». Νά σοῦ τό δώσουμε, Συνάδελφε; Ὀρθόδοξο εἶναι.

  • Χριστιανικό; Ἀλήθεια; Σάν τό «Πρός τή Νίκη»; Δῶστε μου δύο, καί γιά τή φίλη μου…
  • Ὀρθόδοξο; Ὄχι! Δέ μοῦ λέει κάτι. – Γιά τό Χριστό λέει! – Καλός ὁ Χριστός μά δέ μ’ ἐνδιαφέρει πιά. – Ἐνδιαφέρεται Ἐκεῖνος γιά σένα! – Τό ξέρω ἀλλά δέ θέλω…
  • Ὀρθόδοξο; Στό Μεσαίωνα ζεῖτε; Κύριε, ἐλέησον! – Βλέπεις πόσο αὐθόρμητα ζητᾶς τό ἔλεός Του; Τό περιοδικό αὐτό θά σέ βοηθήσει νά τό βρεῖς! – Ξύπνια ἀπάντηση. Ἄς δοκιμάσω…
  • Ἄ, «Ἡ Δρᾶσις μας»! Τή θέλω. Καθώς τή διαβάζω, ἠρεμῶ καί ἐνισχύομαι.
  • Ὀρθόδοξο εἶπες; Μακριά ἀπό μένα. Χριστός κι Ἀπόστολος! Σταυροκοπιέται, φεύγει βιαστικά, μά κοιτάζει καί πίσω. Γιατί ἄραγε; – Ὁ Χριστός κι οἱ Ἅγιοι Ἀποστόλοι μαζί σου, τοῦ φωνάζει ἡ Ἀθανασία. Πρόφθασέ τον, Κύριε…
  • Ὦ, «Ἡ Δρᾶσις μας»! Τρία χρόνια τή διαβάζω. Κατήργησε ὅλα μου τά περιοδικά. Δῶστε μου δύο…
  • Ὀρθόδοξο; Μή μοῦ τό λές! Εἰρωνεύεται: – Βασιλικές εἶστε, Συντρόφισσες; – Ναί! Τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ, τοῦ αἰώνιου Νικητῆ!… – Τό πιστεύετε αὐτό πού λέτε; – Τό ζοῦμε δυνατά! – Γιατί μοῦ τό κάνετε αὐτό σήμερα; Γιατί; Ἁρπάζει τό περιοδικό κι ἐξαφανίζεται. – Κύριε, εἰρήνευσέ τον…
  • Ἦρθε τό νέο τεῦχος; Στεῖλτε τρία στο Γραφεῖο μου, γιατί εἶμαι φορτωμένος, παρεκάλεσε μέ τό πλατύ του χαμόγελο ὁ κύριος Καθηγητής. – Νά ξέρατε, κύριε Καθηγητά, πόσο μᾶς ἐνίσχυε αὐτή ἡ συμπαράστασή σας! Ἀσανσέρ ἀπό τό πρωί ἡ ψυχή. Μέ τό «δόξα τῷ Θεῷ, Παναγία μου, βόηθα»!…

Τό πανηγύρι τῆς χαρᾶς συνεχίζεται. Ὁ ἐνθουσιασμός στά ὕψη. Ἡ Γιάννα περιοδεύει, φέρνει συμπληρώματα, ρυθμίζει τίς ἀνάγκες, φροντίζει τίς ἀντικαταστάσεις. – Δέ φεύγω. Μέ τό φορεῖο θά μέ πάρετε ἀπό αὐτή τή γιορτή, ἐπέμενε ἡ μία. Καί ἡ ἄλλη ὁμολογοῦσε: – Ντρεπόμουν καί δείλιαζα. Τί φτερά πού ἔχω σήμερα. Ἀπερίγραπτη ἐμπειρία!…

Στή Βιβλιοθήκη δεχτήκαμε τήν ἐπίθεση ὀργισμένων φοιτητῶν. – Εἶναι βεβήλωση τό περιοδικό αὐτό στό χῶρο τῆς ἐπιστήμης καί τῆς ἔρευνας, φώναζαν… – Βεβήλωση ὁ Χριστός; Ἀνάπηρη ἡ ἐπιστήμη χωρίς τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, Συνάδελφοι!

Στήν Ὀδοντιατρική συνέπεσε ἡ ἐξόρμηση μέ τή Λαϊκή Ἀγορά. Ἐκεῖ δόθηκαν σπουδαῖοι φωνητικοί ἀγῶνες: – Χριστιανικό Φοιτητικό Περιοδικό. – Ὁλόξανθο μέλι Χαλκιδικῆς. – Φοιτητικό Περιοδικό «Ἡ Δρᾶσις μας». – Κοτόπουλα Ὀλύμπου. – Ὀρθόδοξο περιοδικό. – Πατάτα Νευροκοπίου!… – Νά φύγουμε τώρα. Ἐλάχιστοι φοιτητές πέρασαν. – Δέν πειράζει, καί οἱ μανάδες φοιτητές ἔχουν στά σπίτια τους. Καί σκέφτονται τή σωστή ἀγωγή τους. Δέ βλέπεις πού μᾶς τή ζητοῦν;

Στό Ταχυδρομεῖο μιά παρέα φοιτητριῶν εἰσέβαλε ἀνάμεσά μας καί μέ θρᾶσος καί θόρυβο διαλαλοῦσε τά κομματικά της ἔντυπα. Προκλητικός ὁ πειρασμός. Σῶμα μέ σῶμα ὁ πόλεμος. Ἐμεῖς ἀκλόνητες, στό καθῆκον… Κάποια στιγμή ἀποχώρησαν ἐκνευρισμένες. Ἀργότερα ἐπέστρεψε μία καί πλησίασε διστακτικά: «Μέ δίδαξε τό ἦθος σας. Ντράπηκα. Ξέρετε, ἤμουνα κάποτε τοῦ Κατηχητικοῦ. Δῶστε μου ἕνα περιοδικό. Πρέπει νά σκεφτῶ σοβαρά…»! – Φώτισέ την, Κύριε…

Μέ τό τέλος τῆς ἀποστολῆς ὅλα «τά συνεργεῖα» στό Ἐντευκτήριο. Ἐκεῖ μετά τούς πανηγυρισμούς καί τήν περιποίηση, ὁ ἀπολογισμός: Τά περιστατικά, ἡ ἀντιμετώπιση, τά κίνητρα, οἱ προτάσεις γιά βελτίωση, σέ κλῖμα ἀδελφοσύνης. «Παιδιά, τό ἔργο «οὐ τοῦ σπείροντος… ἀλλά τοῦ ἐλεοῦντος…». Πολλά ἐντυπωσιακά ζήσατε. Ὁ καλός ἀγῶνας σας καταγράφηκε στίς ψυχές τους. Μή μείνετε στά νούμερα ἤ στίς συμπεριφορές. Μέ ὅλους θά ἀσχοληθεῖ ὁ Κύριος. Καί ὅλοι ἀπόψε θά ἀσχοληθοῦν μυστικά μαζί Του. Καί στίς πιό δύσκολες καρδιές γίνονται περίτρανα θαύματα, γιατί στό βάθος τους κρύβεται εὐαισθησία καί ἀναζήτηση Ἀλήθειας καί Λυτρωτῆ…»!

ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΔΡΑΣΕΩΣ: Ἡ ἀφισσοκόλληση. Οἱ ἀφίσσες ἔπρεπε νά ἀναρτηθοῦν στίς καταλληλότερες θέσεις καί νά ἐντυπωσιάζουν. «Παιδιά, οἱ φοιτητές εἶναι ἔξυπνοι καί καθαροί. Τό καλό ἀναζητοῦν καί μέ τήν ἀντίδρασή τους. Οἱ ἀφίσσες ἔχουν δύναμη, γιατί διακονοῦν τόν Δυνατό. Πρέπει νά εἶναι κράχτες γιά τόν Οὐρανό. Μέ τέτοια πίστη νά τίς κολλᾶτε. Ἴσως νά μή γεμίσει ἡ αἴθουσά μας φοιτητές, ἀλλά νά γεμίσουν ἐκεῖνοι θεϊκά μηνύματα…»! Κολλούσαμε τήν ἀφίσσα μέ θέμα «Τίποτα δέν εἶναι, ἄν…». Ἀρκετοί κοντοστέκονταν μέ περιέργεια. – Τί σημαίνει αὐτό; Ρώτησε κάποια πρωτοετής – Εἶναι ἔκπληξη. «Ἔρχου καί ἴδε»! Ἦρθε κι ἔμαθε: «Τίποτα δέν εἶναι, ἄν ἡ ψυχή μένει στητή κι ὁλόρθη»! Κι ἔμεινε στητή κι ὁλόρθη!…

Μεγάλος σταθμός στήν ἀφισσοκόλληση ἡ ἀφίσσα – σύμβολο: «Ἤ Χριστός ἤ χάος”! Δέ δημιουργήθηκε οὔτε ὡραιότερη οὔτε δυνατότερη ἀφίσσα ἀπό αὐτή. Ξεκάθαρο τό μήνυμα. Ἀπόλυτη ἡ ἐπιλογή. Ἀναζητοῦνται οἱ δυνατοί! Πολλά ἀπογεύματα βοηθούσαμε τόν ἐπίγειο ἄγγελο, τήν ἀείμνηστη Κατερίνα Σιάκα, πού τή φιλοτεχνοῦσε. Γιά μέρες τήν τοιχοκολλούσαμε καί τήν προστατεύαμε. Ὀμόρφυνε τήν ἀσχήμια τῶν τοίχων καί τῶν δρόμων, τήν ἀσχήμια στή σκέψη καί στήν καρδιά. Ἀρκετά πόδια ἐγκατέλειψαν τό χάος καί ἀκολούθησαν ἀποφασιστικά τό Χριστό. Μέ καύχηση ὁμολογοῦσε στήν τηλεόραση ἐπίσημο πρόσωπο: «Ξεκίνησα τή δημόσια δράση μου στό Πανεπιστήμιο μέ τό σύνθημα τῆς ἀφίσσας «Ἤ Χριστός ἤ χάος”…»!

ΤΡΙΤΗ ΜΟΡΦΗ ΔΡΑΣΕΩΣ: Ἡ πινακίδα τῆς Χ.Φ.Δ.. Ὡς μαχητική ἔπαλξη τῆς Δράσεως λειτουργοῦσε, συντονισμένη στή συχνότητα τοῦ Εὐαγγελίου. Στή Φιλοσοφική στήθηκε δίπλα στήν προτομή τοῦ Ἀριστοτέλη. Ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ καί ἡ σοφία τοῦ κόσμου συντροφιά. Τό ἐπιλεγμένο της περιεχόμενο ἦταν ἡ ἄλλη ἄποψη, ἡ «πρόταση ζωῆς αἰωνίου»…! Ἴσως ἡ πινακίδα μας νά ὑπῆρξε ἡ μόνη ἐπιστολή τοῦ Θεοῦ, πού σ’ αὐτή μόνο διάβασε κάποιος συμφοιτητής μας: «Ἐν τῷ Θεῷ ποιήσομεν δύναμιν… Οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καί ἀνάστασιν πολλῶν…». Δυνατά μηνύματα, ἱκανά νά ἀλλάξουν πορεία ζωῆς… Κι ὅταν μᾶς τήν κατέστρεψαν, ὁμηρική μάχη δόθηκε γιά τήν ἀναστήλωσή της…

Μ’ αὐτά κι ἄλλα πολλά, σέ ὁμαδικό καί ἀτομικό πεδίο δράσεως, περάσαμε τήν περίφημη φοιτητική ζωή.

Κύριε, πῶς νά Σ’ εὐχαριστήσουμε, πού ἐπί πενήντα χρόνια εὐλογεῖς ἀδιάκοπα τή Χριστιανική Φοιτητική Δράση, πού διακονεῖ Χριστό καί Ἑλλάδα!

Πῶς νά Σ’ εὐχαριστήσουμε γιά τούς ἀνθρώπους Σου, πού μέ τόση ἀγάπη καί θυσία ὑπηρέτησαν τά νειᾶτα μας, καί τά φλόγισαν μέ τή φλόγα τῆς Δράσεως!

Σέ παρακαλοῦμε, ἐλέησε κάθε φοιτητή, πού ἄκουσε, καί θά ἀκούει στό μέλλον, μέ προθυμία ἤ μέ ἀδιαφορία ἤ μέ ἀντίδραση, τήν πιό γλυκιά ἰαχή στό Πανεπιστήμιό μας: Ὀρθόδοξο Χριστιανικό Φοιτητικό Περιοδικό, «Ἡ Δρᾶσις μας»…!

Καί ἄς γίνει αὐτή ἡ ἰαχή, κραυγή τοῦ Θεοῦ μέσα μας, ὥστε νά συνεχίζουμε μέ ἀμείωτο ζῆλο καί ἡρωικό φρόνημα, ὅσο θά ζοῦμε, τήν ἱεραποστολική δράση, πού μᾶς ἔμαθε στά ἀλησμόνητα φοιτητικά μας χρόνια ἡ Χριστιανική Φοιτητική Δράση!!!